Anser Imtiaz Qawal

  سجناں ماہیںا ہائے دے پج غیر اکھاں میں میٹ لئیاں گھر بار دھیان چ رکھیں جیہڑی ٹُر کے آوے او بُوہے تے میری یاد مکان تاں رکھیں ہاآآ میرے قیمتی زُلفی پت کملے نُوں کسے خاص نشان تے آ رکھیں میری بنی ہوئی خاک دی ڈھیری دی پچھوں سجن سیان تاں رکھیں او ساوے گھا ماہیا  تیرے نانویں لا چھوڑے اساں زندگی دے ساہ ماہیئا استائی کرے کوئی گل وفاواں دی میں یاد آواں تے روویں نہ وچھوڑا ساری عمراں دا میں پا جاواں تے روویں نہ انترہ تینوں میں مل نہیں سکدا دے چھڑدے تے لہندے تک تیرے خواباں چ راتاں نوں میں آ جاواں تے روویں نہ کرے کوئی گل۔۔۔ انترہ توں میرا یار ہو کے وی میرے درداں نوں جانے نہ تیرے دکھاں تے سکھ بن کے میں چھا جاواں تے روویں نہ کرے کوئی گل انترہ نوازے رب سدا تینوں زلفی نال خوشیاں دے نواں اک روگ زندگی نوں میں لا جاواں تے روویں نہ کرے کوئی گل